من همیشه مینویسم گاهی بر کاغذی ، گاه بر صفحه کامپیوتر ، و گاه حتی بر سیاهی اعماق وجودم با قلمی سیاه که سیاهی خود را از سیاهی دنیایی که در ان هستم میگیرد . و گرچه کلامی سیاه بر صفحه سیاه قابل خواندن نیست اما روح من تک تک ان کلمات را به خاطر میسپرد زخمی که قلم بر روحم میزند و خراشی که باقی میگذارد و من همچنان مینویسم و مینویسند بر روحم به تاریکی و روشنی کسانی که دستشان به روحم میرسد و من همانطور که روز پس از روز در راهی که زندگی مقابلم میگذارد گام بر میدارم همچنان مینویسم نه برای کسی که برای خودم برای سیراب کردن تشنگی اعماق تاریکم و برای بیرون ریختن چیزی که گر بماند نابودم میکند .
من همچنان مینویسم ...............