بدون هیچ دلیلی با تمام وجود حسش میکنم وجودشو و ارامشی که بهم میدرو . حس خوبیه
جای عجیبیست برای فکر کردن ، زمانی که در آن میرانی به تنهایی ، تویی پدالهای زیر پا و جاده پیش رو و مقصدی که تنها بدان رسیدن مهم است نه کی رسیدن . پس در آرامش میرانی و به افکارت عرصه جولان میدهی نه تماسی با کسی نه حرفی تنها فکر و راندن ، جاده جای عجیبی برای فکر کردن است . در آن افکارت همچون رود بر عرصه جاده جاری میشوند و جالب آنکه حتی مهم نیست آیا به نتیجه میرسی یا نه تنها مهم اینست که میدانی میتوانی تا رسیدن در آرامش بیاندیشی ...